پاشش حرارتی عنوانی عمومی برای دسته ای از فرایندهای پوشش دهی است که برای اعمال پوشش های فلزی و غیرفلزی به کار می رود. این فرایندها به سه دسته اصلی تقسیم می شوند که عبارتند از: پاشش شعله ای، پاشش قوس الکتریکی و پاشش پلاسمایی.
از این روش های می توان برای تعمیر و پوشش دهی انواع قطعات صنعتی از جمله قطعات پمپ، کمپرسور، شیرالات و غیره استفاده کرد.
انواع روش های پاشش شعله ای شامل روش های زیر می باشد:
– پاشش شعله ای پودری: در روش شعله ای پودری، پودر وارد شعله شده، ذوب می شود و توسط جت هوا به سمت قطعه کار حمل می شود.
– پاشش شعله ای سیمی: روش پاششی که در آن مواد پوشش به صورت سیم وارد سیستم پاشش می شوند.
– پاشش تفنگ انفجاری: فرایند پاشش حرارتی که در آن از انفجار کنترل شده مخلوط گاز و اکسیژن برای پاشش استفاده می شود.
– پاشش احتراقی اکسیژنی با سرعت بالا HVOF (High Velocity Oxy Fuel): در این فرایند از ترکیب اکسیژن با انواع مختلفی از سوخت ها مانند هیدروژن، پروپان و کاروسین استفاده می نماید. در محفظه احتراق، مواد پوشش وارد شده و به سمت زیرلایه شتاب می گیرند. فشار و سرعت بسیار بالای حرکت ذرات (پنج برابر سرعت صوت) موجب ایجاد پوشش هایی با بالاترین چگالی نسبی و کمترین میزان تخلخل و البته بیشتری استحکام پیوند می شود.
